ευαίσθητος ληστής

σε βλέπω να χάνεσαι,να ξεχνάς οτι κάποτες ήθελες να βουλιάξεις στις φέτες του φεγγαριού που μοιάζουν με καρπούζι

σε νοιώθω να βουλίαζεις στη σιωπή σου,με ένα χέρι πέρα απο τα πέρα μέρη.μη με ρωτάς αν τα απογεύματα ρίχνεις ακόμα σκέψεις στο πηγάδι.αν πνίγηκαν οι άνυδρες σκέψεις στην άκρη του μυαλού σου..

μη με κοιτάς,το ξέρω που γυρίζεις με μια όμορφη πνοή κοιτώντας με σαν είμαι ευαίσθητος ληστής

μου έκλεψες

ενα πεσμένο
ένα κρεμασμένο
ένα ηλίθιο
ένα άχρωμο

χάρτινο φεγγάρι